Kırılan kaçıncı bardak bu sayamıyorum. Bar bistrolarından yaslanıyordu bütün duygularım gecenin kirli dumanına. Kırılan bardaklarla birlikte yaslandıkları yerden dayanamıyor, onlarda tuzla buz oluyordu. Tuzla-buz. Ne dehşet verici! Tanrım. Tanrım diyorum bugünlerde. Geciken regl döngümün 14. Gününün en sancılı kelimeleriyle yazıyorum bu satırları.Bir kriz yaklaşıyordu hissedebiliyordum. Geçirdiğim kaçıncı sinir krizi bu? Sayamıyorum. Tıpkı kırılan bardaklardan düşen bar bistrolarına yaslanmış duygularım gibi. Düşmemeli. Düşmese ya. Düşmüş bile... Fark etmemişim affediver be tanrım. Hem geçen gün intihar yaşımı hesaplıyordum çok geç kalmayacağım muhtemelen. Bilmez misin seni özledim, ölmek niçin günah tanrım? Sarhoşken ölmek istiyorum. Hatırlamıyorum diyeceğim. Insan öldüğünü unutur mu tanrım? Günahtan sayılır mı?
Şimdi bunları geçelim. Sinir krizi geçirdiğim bir gecenin ertesinde, regl olamayışım 14. Gününden yazıyorum tüm bunları. 42 gündür kanamıyorum.
Mazur görün
Yorumlar
Yorum Gönder